Een reactie… Want wij hebben de stap gewaagd en zijn heeeel blij…
De situatie. Onze dochter kreeg in het 6de leerjaar van de takenjuf,(gelukkig niet van haar eigen klasjuf!) te boodschap : “die moet je naar Latijnse sturen. Dan leert ze tenminste leren”. Even gepolst bij Lotte… Tranen stonden haar nader… Ze had ABSOLUUT geen zin in ASO. terwijl we overtuigd waren dat ze het vlot zou aankunnen. Ze was ook al vroeger in het eerste ingestapt en deed niet veel om goede resultaten te halen… (Ik herkende mezelf in haar : ik was ook begonnen in ASO, kon de leerstof wel aan, maar ik vond het zooo saai… )
Uiteindelijk in het 6de leerjaar naar scholen uitgekeken die industriële wetenschappen aanboden. Ze zei al als kleuter “ik wil later uitvinder worden”. En in het 6de leerjaar, na een info-avond, zei ze: ” hier wil ik naartoe. Daar kan ik uiteindelijk uitvinder mee worden”. Met veel vragen, omdat de richting voor ons onbekend was, is ze daar gestart. Een technische school, 65 eerstejaars en 1 meisje : Lotte…
We hebben haar ongelooflijk zien openbloeien. Lagere school was geen uitdaging en saai. Nu zien we haar met plezier naar school gaan. Ze zit ondertussen in het 3de middelbaar. En ik kan je verzekeren : haar wiskunde is moeilijk dan dat van de zus die in het 4 de jaar ASO zit.
ASO of technisch… Het maakt eigenlijk niet veel uit. Ik zie mijn beide dochters allebei in de juiste school zitten. Vooral heel goed luistern naar je kind is mijn boodschap. Ik ben een ongelooflijke fiere mama van een dochter die in een technische richting zit, die dit met plezier doet. En de keuze was voor ons : waar gaat mijn kind het gelukkigste zijn. Kies NOOIT voor de buitenwereld of voor het aanzien. Dat helpt je geen stap vooruit.
Lotte zegt nu : ik wil ingenieur worden… En wij zeggen : goed meiske. Ga je eigen weg maar en we zullen wel zien of dat haalbaar is. Droom vooral je dromen en ga ervoor.
↧
Door: Lief
↧